0,0 km

Datum	14 augustus 2012    (dag 38)
Van	Pino deVal
Naar	Cée (Cabo de Finisterre)
Gereden afstand	61 km )
Totaal gereden afstand	2676 km
Wegens het slechte weer hadden we gisteren zoals gezegd al een hotel genomen. Ook in het hotel kunnen we niet buiten onze slaapzakken. Vandaag de laatste etappe naar Cabo de Finisterre. Gelukkig was het vanochtend beter weer. De route was werkelijk prachtig. Het laatste traject is de kers op de taart. In Cée, zeven km voor Cabo de Finisterre waar we zullen logeren, hebben we eerst onze tent opgezet en zijn vervolgens met weinig bagage verder gegaan. Na 7 km hebben we het einddoel Cabo de Finisterre bereikt. Heel bijzonder om het einddoel te bereiken. Hiermee komt voor ons een einde aan deze bijzondere reis. Wij hebben er ontzettend van genoten en danken iedereen voor de leuke reacties. Ik wil afsluiten met hetgeen waarmee deze tocht is begonnen. Doe de dingen in het leven wanneer je ze kunt doen. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg Doe maar gewoon dan doe je al gek Doe maar gewoon Doé maar gewoon Doe maar Doe! (www.tractortractor.org) Hotel maar toch de eigen slaapzakken Marjolein in beklimming Cabo de Finisterre Daar  rij je meer als 2600 km en wat zie je: mist

We begrijpen dat er belangstelling is voor een “dia-avond” over onze reis. Wij willen deze in het najaar graag organiseren en willen dan graag weten hoeveel belangstelling hiervoor is. Als je wil komen, stuur dan een email naar h.ververs@chello.nl (niet via “reacties”). Dan zullen we je via email op de hoogte houden wanneer en waar we iets organiseren.

Mist en regen

Datum	13 augustus 2012    (dag 38)
Van	Santiago de Compostella
Naar	Pino deVal
Gereden afstand	61 km  (750 hm)
Totaal gereden afstand	2615 km
Na gisteren een rustdag in Santiago te hebben gehad gaan we vandaag weer verder. Het laatste traject naar Cabo de Finisterre staat nog op het programma. Finisterre is het eindpunt van de voorloper van de Camino, de prehistorische sterrenbaan. Gisteren hadden we ook al wat regen gehad. Vandaag regende het weer ouderwets en moest de regenkleding weer aan. De route naar Finisterre kent nog twee flinke beklimmingen. Van Santiago werd het weer steeds slechter. Met het beklimmen van de eerste berg werd het bijzonder mistig. Helaas hebben we van de omgeving die weer heel anders is als het voorgaande weinig meegekregen. Na Noia werd het beter. De tweede beklimming was echter een stuk zwaarder. Hele stukken van 9% en dat is met volle bepakking pittig. Boven op de beklimming hebben we een mooi hotel genomen. Na zoveel kou regen en mist heb je wel zin in een warme douche. Helaas, toen we ons geïnstalleerd hadden en wilden douchen bleek er alleen koud water uit te komen. Tja, als pelgrim maak je wat mee. Navraag leerde dat er een regelaar kapot is en vandaag niet meer gerepareerd zal worden. Omdat we geen zin hebben om verder te rijden maar korting gevraagd en gekregen. We blijven immers HollandersJ    We begrijpen dat er belangstelling is voor een “dia-avond” over onze reis. Wij willen deze in het najaar graag organiseren en willen dan graag weten hoeveel belangstelling hiervoor is. Als je wil komen, stuur dan een email naar h.ververs@chello.nl (niet via “reacties”). Dan zullen we je via email op de hoogte houden wanneer en waar we iets organiseren. Regenkleding aan Marjolein in beklimming Mist Zwaar? Tweede klim Hoogte profiel

Wierrookvat

Datum	12 augustus 2012    (dag 37)	20 gr.
Van	Santiago de Compostella
Naar	Santiago de Compostella
Gereden afstand	0 km (rustdag)
Totaal gereden afstand	2554 km
Vandaag een dagje Santiago. Op het programma stond de traditionele pelgrimsmis welke om 12.00 uur begon. Op aanraden van de buurvrouw was ik al om 11.00 uur in de kerk. Dit was maar goed ook want het was enorm druk. Om het wachten te bekorten ging een non de tijd vullen met het gezamenlijk oefenen van liederen. De mis wordt begonnen met het voorlezen van alle woonplaatsen/landen van alle pelgrims die gisteren zijn aangekomen. Daar zaten wij dus ook bij. Verder zijn er van diverse landen priesters die ook een stuk van de mis doen. De mis werd afgesloten met het spectaculaire slingeren van het wierrookvat. Ik had hier veel over gelezen maar ik moet zeggen het was zeer spectaculair en kon het vanaf mijn plekje goed aanschouwen. De rest van de dag gevuld met het uithangen van de toerist in Santiago. Morgen gaan we verder met onze fietstocht en beginnen we met het laatste traject naar Cabo de Finisterre. We begrijpen dat er belangstelling is voor een “dia-avond” over onze reis. Wij willen deze in het najaar graag organiseren en willen dan graag weten hoeveel belangstelling hiervoor is. Als je wil komen, stuur dan een email naar h.ververs@chello.nl (niet via “reacties”). Dan zullen we je via email op de hoogte houden wanneer en waar we iets organiseren. Zingende non Wierookvat Mis Kathedaal

Santiago de Compostella !!

Datum	11 augustus 2012    (dag 36)	20 gr.
Van	Arzuain
Naar	Santiago de Compostella
Gereden afstand	47 km
Totaal gereden afstand	2554 km
Je komt van alles tegen op de Camino. Zo stond er gisteravond een Pools stel naast ons die hun bagage op een steekwagentje  hadden geladen en dan vervolgens een lekke band op het steekwagentje kregen. Dus maar weer geholpen met het repareren. Vanochtend kwamen we ze tegen (zie foto). Marjolein kon haar smerige tassen niet langer aanzien en heeft ze voor de laatste etappe nog even lekker gewassen. Vandaag hebben we de wandel route gevolgd. Het is een drukte van belang. Er zijn ontzettend veel mensen die de laatste honderd kilometer lopen. Je ziet dit direct: mooie kleding, weinig bagage en ze lopen er nog fris bij. De echte Camino-gangers vallen op door het bandages en moeilijke manier van lopen. Respect voor hen. Na alle rust en ontspannen sfeer op de Camino is de aankomst in Santiago wel een shock. Een stad met 100.000 inwoners en bijzonder veel toeristen. We zijn bij aankomst direct naar het plein voor de kathedraal gefietst voor het maken van de gebruikelijke foto. Tevens hebben we even snel de kathedraal bezocht. Deze is zeer indrukwekkend. Daarna zijn we het naar het pelgrimsbureau gegaan voor het Compostelaat. Dit is een tijdrovende klus gezien de enorme rijen van pelgrims. Tijdens het wachten werden we verrast door onze Italiaanse vrienden waarvan we eerst dachten dat het Spanjaarden waren en waarmee we al geruime tijd oprijden en een leuk contact hebben (zie dag  26 – 01 augustus). Ook zij waren zeer blij ons weer te zien. We hadden onszelf willen trakteren op een goed hotel maar we hebben de zoektocht na vier keer completo te hebben gehoord opgegeven en staan nu op de stadscamping van Santiago. Hier heeft zich nu een Nederlandse enclave gevormd. Eigenlijk ook wel heel erg leuk. Al met al een indrukwekkende dag om nooit te vergeten. We willen morgen nog een dag in Santiago blijven en daarna fietsen we door naar Cabo de Finisterre voor het uiteindelijke einddoel. Blijf ons volgen ! We begrijpen dat er belangstelling is voor een “dia-avond” over onze reis. Wij willen deze in het najaar graag organiseren en willen dan graag weten hoeveel belangstelling hiervoor is. Als je wil komen, stuur dan een email naar h.ververs@chello.nl (niet via “reacties”). Dan zullen we je via email op de hoogte houden wanneer en waar we iets organiseren. Marjolein aan het werk Pools stel met steekwagen Statiefoto voor kathedraal Kathedraal Italiaanse vrienden Italiaanse vrienden voor pelgrimsbureau Compostelaat Henri Compostelaat Marjolein

Laatste loodjes

Datum	10 augustus 2012    (dag 35)	30 gr.
Van	Portomarin
Naar	Arzua
Gereden afstand	57 km
Totaal gereden afstand	2487 km
Gisteravond hadden we een primeur. We stonden samen met Rob en Tineke uit Nieuwegein op een camping tussen Spanjaarden en nu waren wij, na gezellig met z’n vieren in het restaurant gegeten te hebben, eens de laatste die naar bed gingen.  Vandaag weer verder richting Santiago. Galica is erg heuvelachtig dus het is de hele dag klimmen en dalen. We zijn aan de laatste honderd kilometer begonnen en dat is te merken. Het aantal wandelaars is enorm. Het lijkt soms wel de vierdaagse van Nijmegen. De wandelaars moeten de laatste honderd kilometer lopen om in aanmerking te komen voor het Compostelaat (soort getuigschrift)  De sfeer op de Camino is ook anders, minder gemoedelijk. De route van vandaag ging vooral over een drukke hoofdweg. Ter afwisseling hebben we diverse stukken wandelpad genomen waarbij we onverwachte hindernissen tegen kwamen zoals een beekje. We staan nu bij een veldje bij een Albergue op ongeveer vijftig kilometer van Santiago. Morgen zullen we na precies vijf weken Santiago binnen rijden. Spannend. We begrijpen dat er belangstelling is voor een “dia-avond” over onze reis. Wij willen deze in het najaar graag organiseren en willen dan graag weten hoeveel belangstelling hiervoor is. Als je wil komen, stuur dan een email naar h.ververs@chello.nl (niet via “reacties”). Dan zullen we je via email op de hoogte houden wanneer en waar we iets organiseren. Het lijkt wel de vierdaagse van Nijmegen Galicia betekent klimmen Verfrissen bij waterpunt Middeleeuws dorpje Door het bos Door beekje

Buen camino

Datum	09 augustus 2012    (dag 34)	30 ~ 35 gr.
Van	Triacastela
Naar	Portomarin
Gereden afstand	47 km
Totaal gereden afstand	2430 km
Na twee zware klimdagen hadden we ons gisteren beloond met een hotelovernachting in Triacastela. We hadden voor 35 euro een prachtige hotelkamer inclusief ontbijt. S’avonds hebben we een pelgrimsmenu gegeten in het stadje. De route door Galicie kenmerkt zich door zeer veel heuvels. Zo moest er vandaag ook weer stevig geklommen worden. Het zijn wel niet meer zulke hoge bergen maar het gaat wel continue door. In Saria kwamen we tijdens het boodschappen doen in contact met 2 Poolse jongens. Zij zijn vanuit Polen al 55 dagen onderweg naar Santiago en rijden voor een goed doel in Afrika (www.santiago2012.pl). Gezien het geaccidenteerde parcours en de twee voorgaande dagen hebben we om drie uur de tent opgezet op een camping in Portomarin. Santiago komt nu echt dichtbij. Het is volgens het boekje nog 106 km. Gezien het profiel zullen dit nog pittige dagen worden. We hebben nog niet exact een planning wanneer we in Santiago aankomen.  Al vroeg druk op de Camino  Fietsers uit Polen (met Nederlands fietsshirt aan, gekocht in een shop in Polen!) Henri bestudeert het routeboekje tijdens de lunchpauze Marjolein in actie

Koninginnenrit

Datum	08 augustus 2012    (dag 33)	30 ~ 35 gr.
Van	Vilela
Naar	Triacastela
Gereden afstand	59 km
Totaal gereden afstand	2383 km
Nadat we gisteren het hoogste punt van de tocht hebben gehad staat er voor vandaag weer een zware klimetappe op het programma. Er moet geklommen worden van 485 mtr naar 1340 mtr. Dit wordt de zwaarste etappe van de reis. Na eerst wat boodschappen in Villafrancia del Bierzo te hebben gedaan zijn we aan de klim begonnen. De eerste twintig kilometer ging redelijk geleidelijk omhoog. Onderweg kwamen we  in een schaduw plekje Tonnie en Ronald tegen. Ronald stond letterlijk en figuurlijk geparkeerd. Onderweg kwam een zeer kleurrijk stel ons voorbij. Hij een reus van een man met ZZ Top baard en fluorgroen shirt en zij met knalrood geverfd haar en fluor groene kniebanden bijpassend bij het shirt van de man. Na enige tijd stonden ze langs de weg uit te blazen en ik sprak ze in het Duits aan omdat ze een volgens mij Oostenrijks vlaggetje op de fiets hadden. Maar dat klopte niet want ze kwamen uit Letland. Bijzonder aardige mensen. Na even uitgepuft te hebben weer verder gegaan. Het klimmen ging zowel bij Marjolein als bij mij bijzonder goed. Het was wel super zwaar maar we konden overal doorrijden en hoefden nergens van de fiets. Met recht de koninginnen etappe van de reis met Marjolein als bergkoningin in de bolletjes trui.    Een echte pelgrim Fietsers uit Letland Marjolein passeert lopende Spaanse mountainbikers Bergkoningin Marjolein Henri tijden een rust moment Hoogte profiel

Hoogste punt van de reis

Datum	07 augustus 2012    (dag 32)	30 ~ 35 gr.
Van	Rabanal
Naar	Vilela
Gereden afstand	62 km
Totaal gereden afstand	2324 km
Afgelopen nacht stonden we op een veldje bij de Albergue in Rabanal. Rabanal is een oud middeleeuws dorpje.Hier stonden ook Harm en Jose. De plek was werkelijk geweldig. ’S Avonds genoten van een pelgrimsmenu en ’s nachts prima geslapen. ’S Ochtends zijn we op ons gemak vertrokken voor de laatste etappe naar Cruz de Ferro. Dit is het hoogste punt van onze reis op 1500 meter. De tocht ernaar toe was prachtig. Een pittige klim maar heel bijzonder. Cruz de Ferro is een simpel ijzeren kruis op een boomstam. Symbolisch leg je als pelgrim hier een steen neer om een last van je af te werpen. Uiteraard hebben wij dit ook gedaan met een steen die we uit Nederland hebben meegenomen. Boven op Cruz de Ferro kwamen we Ronald en Tonny uit Utrecht tegen. Even een praatje gemaakt over hun tocht. Zij doen het in drie etappes. Toen we wegreden zag  ik een man op een racefiets met een karretje erachter met behoorlijk wat bagage en een vlaggetje met de Vlaamse leeuw. Dus ik zei tegen: de Vlaamse leeuw in top. Zijn reactie was zeer enthousiast en er volgde er een leuk gesprek met Greet en Herman. Zij doen de tocht op een racefiets waarbij zij geen bagage heeft en Herman alles meeneemt. De afdaling was pittig met stukken tot 12 procent.  Op zoek naar een camping stonden Harm en Jose, Ronald en Tonny te zoeken naar de weg. Gelukkig hebben wij GPS en konden wij met z’n zessen snel naar de camping toerijden. Op de camping staat een groot Vlaams gezelschap wat de Camino in 9 jaarlijkse etappes loopt. We hebben leuke contacten met deze Belgische pelgrims gehad. Ik denk dat het hoogste punt ook het hoogtepunt van onze reis wordt. De dag was wederom geweldig. Kerk van Rabanal in de ochtend zon Apel in de ochtend zon Harm en Jose Tonnie en Ronald uit Utrecht Greet en Herman uit Vlaanderen Henri in actie Hoogste punt 1515 mtr hoog Rodre kruis medewerker is aanwezig op de Camino voor noodgevallen